Hieronder leest u een selectie van verhalen over Flevoland. Deze verhalen zijn afkomstig van Flevolands Geheugen een initiatief van Nieuw Land Erfgoedcentrum.
Enkele voorbeelden
De dierenwereld in een pas drooggevallen polder
Aaltje Topper-de Jonge schrijft over Oostelijk Flevoland dat nog maar net vier jaar in cultuur was gebracht: ’s Avonds zijn we, het sneeuwde wat, de polder weer ingereden. We moesten haar toch leren kennen. Wat zagen we een ’n massa hazen. ik durf het bijna niet te beschrijven. Toch is het zo” méér dan honderd. Wat een prachtig gezicht, al die beestjes. Ze schoten zo snel als een ‘haas’ weg.
Lees verder op Flevolands Geheugen
R.H.A. van Duin volgt W.M. Otto op als directeur van de RIJP
Prof. dr. R.H.A. van Duin, oud-directeur van de RIJP, vertelt: Het Openbaar Lichaam wilde een veel grotere zeggenschap krijgen over de gang van zaken. Men wilde zich profileren. Men wilde een eigen gezicht. De combinatie Landdrost ZIJP en directeur RIJP in één persoon bepaalde het gezicht van de polder en daardoor kwamen de politici nauwelijks aan de bak en dat riep weerstand op, alhoewel het ook een duidelijk spanningsveld voor de man in kwestie betekende, die moest elke keer bij de een de andere verdedigen en andersom.
Lees verder op Flevolands Geheugen
Wie gaat er over de huisvesting, de RIJP of de ZIJP?
J.C.J. (Han) Lammers, voormalig wethouder in Amsterdam en oud-landdrost ZIJP, vertelt: Op een gegeven moment schreef een mevrouw uit Amsterdam mij een brief over een haars inziens onjuiste bejegening door de afdeling huisvesting van de Rijksdienst. Ik schreef vervolgens een klein kattebelletje aan de Dienst, met die brief aangehecht. Ik verzocht ze mij te adviseren omtrent het antwoord dat ik moest geven. Toen kreeg ik als antwoord: ‘Dat hoeft u niet te geven, want daar gaat u niet over!’
Lees verder op Flevolands Geheugen
Van Aalderen over Smeding, Minderhoud en Otto
Klaas van Aalderen, oud-secretaris en plaatsvervangend landdrost van de ZIJP, vertelt: Smeding was een echte regent, afstandelijk. Hij begaf zich wel eens onder het volk, maar dat was toch gewapend met hoge hoed, zoals in die tijd te doen gebruikelijk. De bevolking keek naar hem op. Hij was natuurlijk een invloedrijk man, hij had gezag, ook in Den Haag.
Lees verder op Flevolands Geheugen
De opleiding en het werk van een landbouwkundig opzichter
Landbouwkundig opzichter Willem Blink vertelt: Om landbouwkundig opzichter te worden moest je solliciteren. Was je aangenomen dan begon je als landarbeider. Er werd gekeken naar de geschiktheid in de praktijk. We begonnen allemaal ‘aan de schop’.